Richtingsgevoel & doorzetters!

Bon nochi,

De eerste week is alweer voorbij gevlogen! Heel wat kilometers hebben we gemaakt en we hebben het lekker rustig aan gedaan! Maandag wilden Judith en ik naar het strand en goh zul je denken, dat is toch niet zo moeilijk te vinden op een eiland. Nou voor ons was dit toch wel iets moeilijker, achteraf bleek dat we wel vijf keer langs het strand waren gereden, maar dat wij dachten dat het bij een resort hoorde dus dat wij er niet mochten komen.
We besloten maar weer terug te gaan naar het zwembad, want na twee uur rijden hadden we er geen zin meer in. De volgende dag zouden we weer een poging wagen.

Dinsdag moesten we ook weer boodschappen doen en Judith kan op haar kamer veel mensen horen praten en ja hoor nu hoorde ze ook dat er een grote supermarkt dichtbij zat. Ze heeft even goed geluisterd, zodat we ook de weg eens een keer in één keer zouden vinden. Binnen 10 minuten waren we bij deze supermarkt, precies de andere kant op dan de kant die wij zondag zijn opgelopen, dus in plaats van een uur naar een supermarkt te zoeken waren we er nu zo. We leren het hier wel! Deze supermarkt was echt enorm groot en ze hebben hier eigenlijk ook alles, zelfs gewoon spullen van het Jumbo merk bijvoorbeeld. Het boodschappen doen gaat hier ook wel iets anders. Je komt aan de kassa en daar staan al een paar van die Antillianen die je graag willen helpen met je spul inpakken, in ruil voor een kleine vergoeding natuurlijk. Ook moet je hier voordat je de winkel uitgaat weer je bon laten zien en teken ze dit af ofzoiets!
Dinsdagmiddag besloten we weer op zoek naar het strand te gaan, met dat richtingsgevoel van ons zouden we er niet komen dus deze keer hadden we besloten het maar eens aan de lokale bevolking te vragen! Sommige konden alleen maar spaans of papiaments, dus daar hadden we weinig aan! Ook kwamen we een stel meiden tegen waar we al helemaal niets van snapten! Een oudere man heeft ons nog wel goed kunnen helpen en dus hadden we eindelijk een strand gevonden! De middag zijn we op het strand gebleven en hebben daar heerlijk kunnen zonnen en nietsen. En de terugweg, ja hoor kwamen we politie tegen. De man waar we de auto van hadden gehuurd zei al dat we geluk hadden dat we meiden waren en blank, die hebben hier in het verkeer meer geluk. Ook als je politie tegenkomt en een beetje drama van maakt laten ze je vaak zo gaan, behalve als de agent echt een hekel heeft aan blanke Nederlanders, dan zal hij altijd wel iets vinden om je een boete te geven. Maargoed Judith netjes stoppen en de agent zei: ‘’Je had je gordel niet om he.’’ Natuurlijk had Judith haar gordel wel om, maar ze had hem niet helemaal goed zitten. Dit zei ze ook. Waarop hij zei dat hij hier wel een boete voor kon geven, dus Judith netjes vragen of ze haar rijbewijs moest laten zien nee hoor ze mocht gewoon doorrijden. Dat ging dus best gemakkelijk.
’s Avonds ging ik koken, Judith en ik koken gewoon om de dag, net zo makkelijk! (En ja voor de gene die het niet geloven, want ik weet dat die er zijn ik kook echt hoor! :p )
Daarna zijn we nog even Punda ingegaan en hebben daar even wat gedronken!

De volgende ochtend waren we al weer vroeg wakker, net zoals iedere ochtend. Ik kan hier mijn slaapritme nog niet echt vinden en het maakt niet uit hoe laat ik ga slapen, maar om zeven uur ben ik altijd al weer wakker. Aan het geluid van de drukke weg kan ik nog moeilijk wennen en ook is het ’s ochtends al aardig warm op mijn kamer, terwijl de zon er eigenlijk niet op schijnt.
Verder dacht ik in het begin dat het nog wel meeviel met de muggen, maar dit wordt nu toch wel wat erger. De muggenbulten zijn in het begin ook niet erg groot, maar als ze er even zitten worden ze toch wel steeds groter! Flink veel muggenspul op doen dus. Vanochtend wilden we graag naar Punda en wilden we ook over de pontjesbrug. Ik moet zeggen het schommelen van die brug en er overlopen gaf toch wel een beetje een misselijk gevoel, maar het was wel leuk om gezien te hebben!
Woensdagmiddag wilden we graag naar een ander strand en twee jongens onder ons in het appartement hadden nog geen auto en zij wilden ook wel met ons mee. Gelukkig begrepen zij iets meer van de routebeschrijving dan ik, waardoor we deze keer snel bij Mambo Beach waren! Maar natuurlijk toen Judith en ik dit zagen zeiden we al dat we hier maandag ook wel een aantal keer voorbij waren gereden, niet echt slim van ons dus! ’s Avonds was het tijd voor Cabana en ja hoor die middag waren we er nog langs gereden, maar we konden het natuurlijk weer niet vinden. Echt iets voor ons ook weer om niets in één keer te kunnen vinden. We hadden geen zin om weer terug te rijden en we kwamen wel langs Zanzibar, maar we wilden perse naar Cabana en uiteindelijk hebben we dit ook wel gevonden! Wat een doorzetters zijn we toch ook, haha!

Donderdag stond in de planning om de hele dag naar het strand te gaan, maar omdat wij nog steeds gedoe hadden met onze simkaart wilden we eerst weer terug naar de AH, waar we de simkaart hadden gehaald. Ik had een oude telefoon mee, maar wist ik dus veel dat dat ding helemaal niet simlock vrij was, natuurlijk niet aan gedacht! In de oude telefoon van Judith deed hij het ook al niet. Komen we bij de AH, nee hoor daar kunnen we jullie niet mee helpen dan moeten jullie naar de UTS, dat is een telefoonzaak. Dus wij de weg weer vragen en daar netjes heen! Kwamen we daar bleek de telefoon van Judith ook niet simlock vrij te zijn en moesten we maar weer terug naar de AH… ondertussen werden we er een beetje gek van, want elke keer werden we weer ergens anders heen gestuurd! Terug bij de AH konden ze ons daar ook niet verder mee helpen, dus wij moesten naar de winkel ernaast en daar konden we een telefoon halen! Maar het goede aan deze dag was, we hebben wel een enorm lekkere stroopwafel gehad, want er staat bij de AH een Nederlandse man met zijn ‘’Dushi Wafels’’
’s Middags besloten we toch maar weer naar Mambo Beach te gaan. Het ging weer beter met mijn voeten, na een halve week mocht dat ook eindelijk wel en ik zou vandaag rijden! Nu ik zelf heb gereden merk ik pas goed hoe idioot het verkeer hier is. Je kunt niet zien wat je rijbaan is, dus dat is maar een beetje gokken. De auto’s gebruiken geen richtingwijzers dus op een rotonde moet je maar kijken of je kan of niet. Je gaat vanzelf met de stroom mee! Het is natuurlijk ook wel zo dat de mensen hier hun rijbewijs in een dag kunnen halen en soms zien we een leswagen voorbij komen en dan zeggen we ook, goh die zal z’n rijbewijs vanavond wel hebben!
Eenmaal op het strand aangekomen moesten de bedjes natuurlijk weer betaald worden. Wij lagen op gele bedjes, maar er kwam een meisje langs die ons de roze bedjes liet betalen, dit wisten wij toen nog niet en dachten prima we hebben betaald! Even later kwam het meisje van de gele bedjes langs en vroeg ons of we wilden betalen. Wij zeiden dat we al betaald hadden, dus ze wilde onze kaartjes wel even zien. ‘’Nee hoor, jullie hebben voor de roze bedjes betaald.’’ We dachten we gaan echt niet nog een keer betalen, dus wij de roze bedjes verplaatsen precies naast de gele bedjes waar wij op lagen en gingen maar op de roze bedjes liggen.

Vrijdag gingen we op bezoek bij mensen, waar we terecht kunnen als er iets gebeurt. Maar we kenden deze mensen nog niet, dus daarom zouden we vandaag kennis gaan maken. Wat een huis en wat een tuin hebben die mensen, echt super groot! Deze mensen hadden pas geleden een alarm ingesteld en de man drukte per ongeluk, zonder het te weten op de nood knop. Dus er kwam al security langs. Deze man vroeg of Judith en ik de boeven waren, want natuurlijk zien wij er ook uit als echte boeven! Bij deze mensen hebben we koffie en thee gedronken, een fruitje gegeten en een boterham. We hebben hier ook wel erg kunnen lachen! ’s Middags wilden we alsnog graag naar het strand en Mirte iemand die hier ook woont wilde wel graag mee, dus zijn we met z’n drieën naar het strand gegaan!
Die nacht hebben we trouwens erg slecht geslapen. Op een gegeven moment dacht ik echt dat ik schoten hoorde. Ik werd er een beetje bang van en gelukkig was Judith ook wakker geworden. We deden beide te gelijk de deur van onze slaapkamer open. Maar Judith slaapt aan de kant van het appartementencomplex en die had al wat ‘dronken’ jongeren gehoord. Het waren dus gewoon jongeren van het appartementen complex, die keihard tegen dingen aan het slaan waren en de hele tijd een bal tegen een auto aangooide, waardoor het alarm van deze auto elke keer afging. De rest van de nacht heb ik dan ook niet zo goed meer geslapen.

Toen was het alweer weekend, naja eigenlijk hadden we de hele week weekend, omdat we natuurlijk een weekje vakantie hadden gehad! Het was weer tijd voor boodschappen en daarna hebben we de hele dag aan het strand gelegen. We hebben een snorkel set gekocht en waauw wat een vissen kun je hier zien! Ik had niet verwacht dat ik er al zoveel zou zien. Nadat we beide hadden gesnorkeld en lekker gezond, gingen we toch maar weer terug! Nu was ik wel weer iets verbrand, maar het valt nog mee. We waren mooi op tijd terug, waardoor we rustig de tijd hadden om te douchen en te koken! Ook aan dat geen warm water hebben moet ik nog erg wennen, het is dan allemaal een beetje primitief. Om af te wassen ga je eerst water koken en dan begin je met afwassen, dus overal waar we warm water voor nodig hebben moeten we eerst water voor koken. Ik dacht dat ik ook niet aan een koude douch zou kunnen wennen, maar dit valt nog heel erg mee! Gelukkig is het hier lekker warm, waardoor je ook niet echt een warme douch nodig hebt, maar iets warmer was wel prettig geweest.
Zaterdagavond zijn we naar Zanzibar geweest, ook weer heel erg leuk! Maar toch moet ik ook nog wel wennen aan de feestjes hier, het is wel iets anders dan in Nederland. Al moet ik zeggen die feestjes op het strand zijn wel lekker!

Vanmorgen hebben we even wat wasjes gedaan en voor de rest lekker nietsen op onze laatste vrije dag! We hebben onze stageschool al gevonden en het is hier niet zo ver vandaan! Al hebben we wel gehoord dat we flink op tijd weg moeten gaan, omdat het hier ’s ochtends al erg druk is en we dus in de file komen te staan! Dit zullen we morgen dan ook wel zien, om kwart voor zeven moeten we al op stage zijn en dat vind ik toch wel heel erg vroeg, dat wordt dus elke dag mooi vroeg opstaan! Ik ben wel benieuwd hoe het op school zal zijn, maar die vakantie bevalt me ook goed en aan stage zal ik dan ook wel moeten wennen!

Ajoooo (dat zeggen ze hier allemaal!)

Liefs,
Shauni